donderdag 15 mei 2014

Israel sloopt drie ''illegale outposts'' en gaat er drie alsnog legaliseren

A settler prays atop her home during the demolition and evacuation of 10 structures in the Ma'ale Rehavam outpost in the West Bank, on Wednesday, May 14, 2014 (photo credit: Nati Shohat/Flash 90)
Een van de bewoners bidt op het dak van haar huis in Ma'ale Rehavam, terwijl de slopers bezig zijn.(Foto Flash 90/YNet)

Israelische militairen zijn woensdag begonnen met het slopen van onderkomens in de ''illegale outpost'' Ma'ale Rehavam, een aanhangsel van het Etzion Blok, ten zuidoosten van Bethlehem  Woensdag werden 11 onderkomens gesloopt, waarvan er vijf bewoond waren, verklaarde een woordvoerder van het ministerie van Defensie tegen het persbureau AFP.  Dat gebeurde, nadat pogingen de bewoners te overreden om vrijwillig te vertrekken, waren mislukt. Ook werd de sloop even opgehouden door het hooggerechtshof, waar de bewoners een laatste poging aanhangig hadden gemaakt om te bewijzen dat ze de grond eerlijk hadden gekocht. Na een half uur durend onderzoek van die 'bewijzen' gaf het hooggerechtshof echter alsnog zijn goedkeuring aan de sloop. 

Volgens de Israelische media gaat het ook voor het weekend, dat vrijdag begint, nog zo'n 14 andere onderkomens, waaronder een synagoge, slopen in twee andere ''illegale outposts'', Ramat Gilad (een satelliet van de nederzetting Karnei Shomron) en Givat Assaf (bij Beit El). 
De sloop vindt plaats nadat het Israelische hooggerechtshof in november had bepaald dat al deze onderkomens weg moeten, omdat ze staan op privé grond van Palestijnen. Maar, om met een Nederlandse staatssecretaris te spreken, het zuur gaat gepaard aan het zoet - voor de kolonisten dan. De Israelische media melden namelijk dat de regering van plan is tegelijkertijd ook drie ''illegale outposts'' te gaan legaliseren, die niet op privé-grond maar op wat Israel ''staatsgrond'' noemt zijn neergezet. Daarbij gaat het om de outposts Givat Hara’a en Mitzpe Lachis en een gedeelte van Ma'ale Rehavam dat volgens dezelfde uitspraak van het hooggerechtshof van verleden jaar november niet op privé grond was neergezet. Met dat besluit wordt dus wat over is van deze outpost alsnog ''geëcht''.
De huidige gebeurtenissen rond deze outposts zijn te herleiden tot een zaak die de NGO Vrede Nu zeven  jaar geleden aanhangig maakte. Het vroeg toen het hooggerechtshof de regering opdracht te geven om de alle zes de outposts Givat Asaf, Mitzpeh Yitzhar, Ramat Gilad, Ma’ale Rehavam, Givat Hara’a, and Mitzpeh Lachish.te ontruimen. Dat leidde tot een uitspraak van het hof dat deze zes voor ontruiming i n aanmerking kwamen, maar vervolesgn gebeuirde er niets. Pas in 2011 ging de staat ermee akkoord dat deze outposts zouden worden ontruimd voor zover ze op privé grond stonden. En uiteindelijk is dus het resultaat van de bemoeienis van Vrede Nu dat drie van de zes alsnog ''legaal'' worden verklaard (dat wil zeggen legaal onder de Israelische wet, want volgens de internationale juridische regels zijn alle nederzettingen illegaal).
 De Israelische regering bewandelt daarmee een weg die het al eerder heeft ingeslagen. In 2012 speelde de zaak ''Ulpana'', die eveneens een ''outposts'' betrof, waar huizen dienden te worden gesloopt omdat ze op privé grond stonden. Toen die zaak de woede van de kolonisten (en coalitiepartners in de regering) opriep,  besloten Netanyahu en zijn getrouwen als reactie hierop in één klap niet minder dan 13 illegale outposts te legaliseren.
Bij dit alles zijn misschien nog twee opmerkingen op hun plaats. In de eerste plaats kan het geen kwaad er nog eens op te wijzen dat Israel zich in de zogenaamde ''Roadmap for Peace'', een document waar het in 2003 zijn fiat aan gaf, verplichtte om alle meer dan 100 ''illegale outposts'' te gaan ontruimen. Die verplichting is Israel op geen enkele wijze nagekomen.
De tweede opmerking betreft het gebruik van de termen privé-grond en staatsgrond door de Israelische staats- en juridische instanties. Zonder er op deze plaats heel diep op te kunnen ingaan wil ik er nog eens op wijzen dat als Israel over ''staatsgrond'' praat, dit in veel en waarschijnlijk de meeste gevallen grond is die collectief  in gebruik was bij een dorp of stad, als weidegrond of anderszins. Vaak is daarbij ook sprake van waterbronnen in collectief bezit, of andere natuurlijke hulpbronnen. Tegelijkertijd is het van belang te vermelden dat onder staatsgrond ook heel vaak gewoon grond werd/wordt verstaan die wel degelijk privé- eigendom van Palestijnen was. Israel heeft namelijk op allerlei manieren (onder meer door het kadaster af te schaffen) heel veel eigendomspapieren en andere claims van Palestijnen op de meest dubieuze gronden ongeldig verklaard.

Geen opmerkingen:

Nieuws van de nooit aflatende strijd om grond en zeggenschap op de Westoever

  Twee Palestijnen van de Westoever zijn gisteren overleden als gevolg van schotwonden die waren toegebracht door kolonisten. De twee waren ...